Ο παραδοσιακός σκληρός δίσκος χρησιμοποιεί περιστρεφόμενους δίσκους επικαλυμμένους με μαγνητικό υλικό για την αποθήκευση δεδομένων. Η πρώτη μονάδα σκληρού δίσκου είχε κατασκευαστεί στη δεκαετία του 1950, ωστόσο, ήταν καταναλωτικά μόνο τη δεκαετία του 1980. Αρχικά, η χωρητικότητα των σκληρών δίσκων περιορίστηκε σε μερικά megabyte. Η μονάδα σκληρού δίσκου που βασίστηκε σε περιστρεφόμενους μαγνητικούς δίσκους αντικαταστάθηκε από τη μονάδα στερεάς κατάστασης (SSD), η οποία δεν περιέχει κινούμενα μηχανικά εξαρτήματα και χρησιμοποιεί λύσεις μνήμης flash.