Αικατερίνη της Σιένα - online παζλ
Online παζλ Αικατερίνη της Σιένα
Αικατερίνη της Σιένα
Η Αικατερίνη της Σιένα (Catherine of Siena ; 25 Μαρτίου 1347 – 29 Απριλίου 1380), μια αγία που σχετίστηκε με το δομινικανικό τάγμα, ήταν ακτιβίστρια και συγγραφέας που επηρέασε αρκετά την ιταλική λογοτεχνία και την καθολική εκκλησία. Ανακηρύχθηκε αγία το 1461 και έγινε Διδάσκαλος της Εκκλησίας.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Σιένα. Σε νεαρή ηλικία αποφάσισε ότι ήθελε να αφιερωθεί στον Θεό, ενάντια στην επιθυμία των γονιών της. Έγινε μέλος της Δομινικανικής Εκκλησίας. Έγινε γνωστή πολύ γρήγορα καθώς συνδέθηκε με μυστικιστικά φαινόμενα, όπως τα αόρατα στίγματα και τον μυστικιστικό γάμο. Η επιρροή της, ο πάπας Γρηγόριος ΙΑ΄, έπαιξε ρόλο στην απόφασή της να φύγει από την Αβινιόν για την Ρώμη. Στάλθηκε στην Φλωρεντία για να διαπραγματευτεί την ειρήνη. Μετά τον θάνατο του πάπα και τον τερματισμό της ειρήνης, επέστρεψε στην Σιένα. Υπαγόρευσε σε γραμματείς την συλλογή των διατριβών της, με τίτλο The Dialogue of Divine Providence. Το παπικό σχίσμα του 1378 ανάγκασε την Αικατερίνη της Σιένα να πάει στην Ρώμη μαζί με τον πάπα. Έστειλε αρκετές επιστολές σε πρίγκιπες και καρδινάλιους για να προωθήσει την υπακοή στον πάπα Ουρβανό ΣΤ' και να υπερασπιστεί αυτό που αποκαλούσε "το πλοίο της εκκλησίας". Πέθανε στις 29 Απριλίου 1380, εξαντλημένη από την επιληψία. Ο πάπας Ουρβανός ΣΤ΄ πραγματοποίησε την κηδεία και την ταφή της στην βασιλική της Santa Maria sopra Minerva στην Ρώμη.
Η αφοσίωση στο πρόσωπο της Αικατερίνης της Σιένα αναπτύχθηκε γρήγορα μετά τον θάνατό της. Ανακηρύχθηκε αγία το 1461, προστάτιδα της Ρώμης το 1866 και προστάτιδα της Ιταλίας (μαζί με τον Φραγκίσκο της Ασίζης) το 1839. Ήταν η πρώτη γυναίκα που ανακηρύχθηκε "γιατρός της εκκλησίας" στις 4 Οκτωβρίου 1970 από τον πάπα Παύλο ΣΤ΄. Επίσης το 1999 ανακηρύχθηκε προστάτιδα της Ευρώπης από τον πάπα Ιωάννη Παύλο Β΄. Η Αικατερίνη της Σιένα αποτελεί μια από τις πιο εξαιρετικές προσωπικότητες του μεσαιωνικού καθολικισμού, λόγω της έντονης επιρροής της στον παπισμό και το εκτενές συγγραφικό της έργο. Συνέβαλε στην επιστροφή του πάπα από την Αβινιόν στην Ρώμη και συμμετείχε σε πολλές αποστολές που της ανέθεσε ο πάπας, κάτι πολύ σπάνιο για μια γυναίκα τον Μεσαίωνα. Ο Διάλογός της, εκατοντάδες επιστολές και δεκάδες προσευχές, της προσφέρουν μια εξέχουσα θέση στην ιστορία της ιταλικής λογοτεχνίας.