Δράκος - online παζλ

Online παζλ Δράκος

Δράκος

Ο δράκος, δράκοντας ή ντράγκι (αρχ. ελληνικά δράκων) είναι μυθικό ον, το οποίο έχει συνήθως μορφή ερπετού ή μεγάλης σαύρας. Βρίσκεται στη μυθολογία αρκετών πολιτισμών. Χαρακτηριστικοί είναι οι κινέζικοι δράκοντες με θετικούς συμβολισμούς. Κοινά, συνήθη χαρακτηριστικά των δρακόντων είναι το μεγάλο μέγεθος και αντίστοιχα η μεγάλη δύναμη. Ένα από τα όπλα τους είναι ότι συνήθως βγάζουν φλόγες από το στόμα. Στην ευρωπαϊκή μυθολογία οι δράκοντες είναι φτερωτοί και αντίθετα με την κινέζικη παράδοση, έχουν αρνητικούς συμβολισμούς.

Συνήθως οι δράκοι στην Ευρωπαϊκή μυθολογία είναι δίποδοι και τετράποδοι, με μεγάλα φτερά και δυνατούς μύες. Τα όπλα τους είναι τα νύχια τους, η ουρά και η φλόγα τους.

Οι κινέζικοι δράκοι έχουν συνήθως μακρύ σώμα,χωρίς φτερά,έχουν τέσσερα πόδια με πέντε δάχτυλα. Οι κινέζικοι δράκοι συνδέονται με τον αρχαίο κινέζικο μύθο που λέει ότι ένας κινέζικος δράκος έδωσε τα μυστικά της γραφής σε έναν Κινέζο αρχαίο αυτοκράτορα. Υπάρχει επίσης ένας μύθος για τους δράκους της Ευρώπης που συνδέεται με τον μάγο Μέρλιν.

Τον 5ο αιώνα μ.Χ., όταν ο βασιλιάς Βόρτιγκερν κατέφυγε στη βόρεια Ουαλία, προσπάθησε να χτίσει ένα φρούριο στο Ντάινας Έμρυς, όμως μόλις ύψωνε τα τείχη, αυτά γκρεμίζονταν. Ο Μέρλιν εξήγησε το γεγονός: Δύο αντίπαλοι δράκοι (ένας κόκκινος Ουαλός και ένας λευκός Σάξονας) είχαν φυλακιστεί σε ένα σπήλαιο κάτω από το μέρος που χτιζόταν το φρούριο, πριν από πολλά χρόνια, από τον βασιλιά Λουντ. Ο Μέρλιν απελευθέρωσε τους δράκους οι οποίοι πάλεψαν μέχρι που ο κόκκινος δράκος νίκησε τον λευκό Σάξονα. Ο βασιλιάς Βόρτιγκεν θεώρησε το γεγονός αυτό ως οιωνό: Θα νικούσε και εκείνος τους Σάξονες, όπως και έγινε.

Στη σύγχρονη Ελλάδα αναπαράγεται η χαρακτηριστική ιστορία στην ορθόδοξη θρησκεία, για τον Άγιο Γεώργιο που σκοτώνει το δράκοντα - ενσάρκωση του κακού.

Δεν πρέπει να μπερδεύεται με τον "δράκο", που είναι τερατόμορφος γίγαντας (αγγλικά "ogre").

Το όνομα Δράκος αναφέρεται και στο ποίημα του Διγενή Ακρίτα ("...να `ρθει κι ο Τρεμαντάχειλος, να `ρθει κι ο γιος του Δράκου...") όπου καλούνται όλοι οι "σύντροφοι" του Ακρίτες των συνόρων στα Βυζαντινά χρόνια να σπεύσουν απ όλα τα μέρη της Αυτοκρατορίας του Βυζαντίου για την κηδεία του, χωρίς όμως να υπάρχει καμία άλλη πληροφόρηση γι αυτόν (υποθέτουμε ότι ήταν προγενέστερος χρονικά Ακρίτας του Διγενή) παλαιότερα. Σημειωτέον ότι ο "θρύλος" για τους Ακρίτες μας πληροφορούσε ότι όλοι ήταν 3-4 μέτρα ψηλοί, υπερφυσικά ρωμαλέοι κι ανίκητοι σε οποιαδήποτε μονομαχία. Μετά την πάροδο δε πολλών ετών τη θέση τους έδιναν (κληρονομικά) στα παιδιά τους που είχαν παρόμοια χαρακτηριστικά με αυτούς.