Η ζούγκλα είναι χερσαία έκταση καλυμμένη με πυκνή βλάστηση στην οποία κυριαρχούν τα δέντρα. Μία από τις πιο κοινές σημασίες είναι αυτή της έκτασης η οποία καλύπτεται από πυκνή βλάστηση στο επίπεδο του εδάφους, ιδιαίτερα στους τροπικούς. Συνήθως είναι τόσο πυκνή ώστε να πρέπει να κοπεί για να περάσουν άνθρωποι. Οι ζούγκλες στη δυτική γραμματεία μπορεί να αντιπροσωπεύουν χώρους λιγότερο πολιτισμένους ή άνομους, εκτός του ελέγχου του πολιτισμού. Αυτή η θεώρηση σχετίζεται με τη χρήση του όρου στην αποικιακή Βρετανική Ινδία.
Η λέξη ζούγκλα προέρχεται από την σανσκριτική λέξη τζάνγκαλα (जङ्गल), η οποία σημαίνει ακαλλιέργητη γη. Αν και η σανσκριτική λέξη αναφέρεται σε ξερή έκταση, έχει προταθεί ότι η αγγλοϊνδική ερμηνεία οδήγησε στη συσχέτισή της με πυκνή μπλεγμένη λόγμη, ενώ άλλες υποστηρίζουν ότι μια συγγενική λέξη στα ουρντού αναφέρεται σε δάση. Ο όρος υπάρχει σε πολλές γλώσσες της ινδικής υποηπείρου και στο ιρανικό οροπέδιο, όπου συχνά χρησιμοποιείται για να αναφερθεί στη βλάστηση στα δάση ή στην τροπική βλάστηση η οποία καταλαμβάνει εγκαταλελειμμένες περιοχές.
