Η καμήλα είναι το θηλαστικό που παρουσιάζει τη μεγαλύτερη αντοχή στις συνθήκες που επικρατούν στις ερήμους. Το νερό που χρειάζεται το παίρνει από το λίπος που έχει αποθηκευμένο στις καμπούρες της. Το λίπος καίγεται μέσα στον οργανισμό της και της δίνει το νερό που έχει ανάγκη. Από την καύση 100 γραμμαρίων λίπους εξοικονομεί 107 γραμμάρια νερού.
Τα πόδια και ο λαιμός είναι μακριά. Οι βλεφαρίδες των ματιών είναι πυκνές. Τα αυτιά είναι κοντά και τριχωτά και τα ρουθούνια ανοιγοκλείνουν με ειδικούς μυς. Ο εξοπλισμός αυτός προστατεύει το ζώο από την άμμο της ερήμου.
Για να τη φορτώσουν, η καμήλα πρώτα γονατίζει. Επίσης οσμίζεται το νερό από μακριά (πηγάδι-όαση) και ολόκληρο το καραβάνι κατευθύνεται σ' εκείνο το μέρος. Οι θηλυκές γεννούν ένα ή δύο μικρά ύστερα από κυοφορία ενός χρόνου περίπου.
Υπάρχουν δύο είδη καμηλών: η βακτριανή (λατ. Camelus bactrianus) και η αραβική (λατ. Camelus dromedarius). Η πρώτη έχει δύο ύβους (καμπούρες), ενώ η δεύτερη έναν.
