Η Κροατία (κροατικά: Hrvatska, προφέρεται: Χρβάτσκα), της οποίας η επίσημη ονομασία είναι Δημοκρατία της Κροατίας (κροατικά: Republika Hrvatska, Ρεπούμπλικα Χρβάτσκα), είναι χώρα στη νοτιοανατολική Ευρώπη, και συνορεύει στα βόρεια με την Ουγγαρία και τη Σλοβενία, στα ανατολικά με τη Σερβία και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, ενώ στη νότια άκρη της με το Μαυροβούνιο. Στο δυτικό της τμήμα βρέχεται από την Αδριατική θάλασσα η οποία αποτελεί έτσι τα φυσικά της σύνορα.
Η πρωτεύουσά της και έδρα της κυβέρνησης είναι με ένα περίπου εκατομμύριο κατοίκους το Ζάγκρεμπ, το οποίο είναι σημαντικός συγκοινωνιακός κόμβος και το οικονομικό όπως και το ακαδημαϊκό κέντρο της. Άλλες σημαντικές πόλεις της Κροατίας είναι η Ριέκα, η Πούλα, το Σπλιτ και το Ντουμπρόβνικ.
Οι Κροάτες έφθασαν στην περιοχή της σημερινής Κροατίας στις αρχές του 7ου αιώνα μ.Χ. Οργάνωσαν το κράτος τους σε δύο δουκάτα από τον 9ο αιώνα. Ο Τόμισλαβ έγινε ο πρώτος βασιλιάς το 925, αναβιβάζοντας την Κροατία στο καθεστώς του βασιλείου. Το Βασίλειο της Κροατίας διατήρησε την κυριαρχία του σχεδόν για δύο αιώνες, φθάνοντας στο απόγειό του κατά τη βασιλεία των Βασιλιάδων Πέτερ Κρέζιμιρ και Ντμίταρ Ζβόνιμιρ. Η Κροατία συνήψε μία προσωπική ένωση με την Ουγγαρία το 1102. Το 1527 για να αντιμετωπίσει την Οθωμανική απειλή το Κροατικό κοινοβούλιο εξέλεξε στον Κροατικό θρόνο το Φερδινάνδο Α΄ του Οίκου των Αψβούργων. Το 1918, μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Κροατία συμπεριλήφθηκε στο μη αναγνωρισμένο βραχύβιο Κράτος των Σλοβένων, Κροατών και Σέρβων, που συγχωνεύθηκε στο Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου υπήρξε ένα φασιστικό Κροατικό κράτος-μαριονέτα. Μετά τον πόλεμο η Κροατία έγινε ιδρυτικό μέλος και ομόσπονδο συστατικό τμήμα του σοσιαλιστικού κράτους της δεύτερης Γιουγκοσλαβίας. Τον Ιούνιο του 1991 η Κροατία ανακήρυξε την ανεξαρτησία της, που τέθηκε σε ισχύ στις 8 Οκτωβρίου της ίδιας χρονιάς. Ο Κροατικός Πόλεμος της Ανεξαρτησίας διεξήχθη με επιτυχία τα τέσσερα χρόνια που ακολούθησαν την ανακήρυξη.
Στην οικονομία της Κροατίας επικρατεί ο τομέας των υπηρεσιών, ακολουθούμενος από τον βιομηχανικό τομέα και τη γεωργία. Σημαντική πηγή εισοδήματος, κυρίως το καλοκαίρι, είναι ο τουρισμός, με την Κροατία να είναι ο 18ος δημοφιλέστερος τουριστικός προορισμός στον κόσμο. Το κράτος ελέγχει μέρος της οικονομίας με σημαντικές δημόσιες δαπάνες. Η Ευρωπαϊκή ένωση είναι ο σημαντικότερος εμπορικός εταίρος της Κροατίας. Από το 2000 η Κροατική κυβέρνηση έχει επενδύσει στις υποδομές, στους δρόμους και τις εγκαταστάσεις μεταφοράς κατά μήκος των Πανευρωπαϊκών διαδρόμων. Εσωτερικές πηγές παρέχουν σημαντικό μέρος της ενέργειας της Κροατίας και το υπόλοιπο εισάγεται. Η Κροατία παρέχει καθολικό σύστημα υγείας και δωρεάν πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ενώ υποστηρίζει τον πολιτισμό μέσω πολλών δημόσιων ιδρυμάτων και εταιρικών επενδύσεων στα μέσα ενημέρωσης και τις εκδόσεις. Η χώρα περηφανεύεται για την πολιτιστική, καλλιτεχνική και επιστημονική συνεισφορά της στον κόσμο καθώς και για την κουζίνα, τα κρασιά και τα αθλητικά της επιτεύγματα.
Η Κροατία είναι μεταξύ άλλων μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (2013), του ΝΑΤΟ (2009), του Παγκόσμιο Οργανισμού Εμπορίου και στη Συνθήκη Ελεύθερου Εμπορίου της Κεντρικής Ευρώπης (CEFTA). Η Κροατία ως το τέλος του 2009 κατείχε το αξίωμα της μη μόνιμης χώρας-μέλους στο Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Στη χώρα, θεμελιώθηκε το Μάιο του 2009 η μεγαλύτερη μονάδα παραγωγής βιοαερίου στην Ευρώπη. Από την 1η Ιανουαρίου του 2023 είναι μέλος της Ευρωζώνης και της Ζώνης Σένγκεν.
Στις 14 Απριλίου 2013 διεξήχθησαν οι πρώτες ευρωεκλογές στη χώρα με τη χαμηλότερη συμμετοχή στην εκλογική ιστορία της χώρας (20,8%). Η Κροατική Δημοκρατική Ένωση και οι σύμμαχοί της κέρδισαν ισχνή πλειοψηφία με 6 έδρες έναντι 5 για τους Σοσιαλδημοκράτες και τους συμμάχους τους και 1 για το Εργατικό Κόμμα.
