Μακροφωτογραφία, ή Φωτομακρογραφία ονομάζεται η φωτογραφία πολύ μικρού αντικειμένου που έχει ληφθεί γκρο πλαν, με κλίμακα τη μονάδα, ή λίγο παραπλήσια (±) αυτής.
Για τη λήψη τέτοιας φωτογραφίας ακολουθούνται διάφορες τεχνικές όπως με πρόσθετο συγκλίνοντα φωτογραφικό φακό, ή με αύξηση της κλίμακας του φερόμενου στη φωτογραφική μηχανή φακού με πρόσθετους ενδιάμεσους δακτυλίους (δακτύλιοι close-up), ή φωτογραφικής φυσούνας, (που προσαρμόζονται ανάλογα μεταξύ σώματος μηχανής και φακού), ή με χρήση ειδικού φακού, καλούμενου "μάκρο", σταθερής ή μεταβλητής εστιακής απόστασης (ζουμ).
Η λήψη μακροφωτογραφιών, μέχρι την εμπορική διαθεσιμότητα ψηφιακών μονοοπτικών reflex, γινόταν, επί το πλείστον, με αναλογικές μηχανές φωτογραφικές μηχανές με φιλμ, που μόνο αυτές παρείχαν τις παραπάνω δυνατότητες, σε αντίθεση με τις πρώιμες ψηφιακές ψηφιακές στις οποίες οι δυνατότητες σε μακροφωτογράφηση ήταν εργοστασιακά περιορισμένες. Η μακροφωτογράφηση γίνεται κυρίως σε αναπαραγωγή μικρών φωτογραφιών, κειμένων, ή αντικειμένων για διαφημιστικούς ή εκπαιδευτικούς ή άλλους σκοπούς (ερευνητικούς, επιθεώρησης, κ.λπ.), αλλά και γιατί προσφέρουν μιά πολύ ενδιαφέρουσα εικαστική προσέγγιση.
Η μακροφωτογραφία αποτελεί ιδιαίτερο βοήθημα στην ανακριτική, τη δικαστική γραφολογία και την εγκληματολογία.
