Με τον όρο παστέλ χαρακτηρίζεται ένα υλικό ζωγραφικής που είναι μίγμα χρώματος σε σκόνη και ενός συνθετικού υλικού, λευκής κιμωλίας ή φυσικής ρητίνης (αραβική γόμα). Ένα είδος παστέλ χρησιμοποιήθηκε ήδη από τους ζωγράφους της Αναγέννησης τον 15ο αιώνα, αλλά τον 18ο αιώνα άρχισε να διαδίδεται πολύ σαν τεχνική, εξ΄ αιτίας των Γάλλων προσωπογράφων Μωρίς Κεντέν ντε Λατούρ και Ζαν Μπατίστ Σιμεόν Σαρντέν (τα ανάλαφρα και χαριτωμένα εφέ του ταίριαζαν ιδιαίτερα με τις τάσεις και τις προτιμήσεις των καλλιτεχνών αυτών). Η τεχνική του παστέλ γνώρισε μια πραγματική αναγέννηση με τον Εντγκάρ Ντεγκά και επηρέασε πολλούς από τους ιμπρεσιονιστές.
Παστέλ χαρακτηρίζονται και τα έργα τέχνης που οι δημιουργοί τους χρησιμοποιούν σαν κύριο υλικό παστέλ.
