Η Στεριά, συνώνυμη της λέξης ξηρά και χέρσος, είναι το τμήμα της επιφάνειας της Γης που δεν καλύπτεται από νερό, δηλαδή δεν είναι θάλασσα ή λίμνη. Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπινων δραστηριοτήτων σε όλη την πορεία της ιστορίας έχει συμβεί σε στεριανές περιοχές που υποστηρίζουν τη γεωργία, τους οικοτόπους, και είναι πηγές φυσικών πόρων. Ορισμένες μορφές ζωής (με συμπεριλαμβανόμενα χερσαία φυτά και χερσαία ζώα) έχουν προκύψει από εξέλιξη προγενέστερων ειδών που ζούσαν σε σώματα νερού.
Οι περιοχές όπου η στεριά συναντά μεγάλα σώματα νερού ονομάζονται παράκτιες ζώνες. Η διάκριση μεταξύ της στεριάς και του νερού είναι μια θεμελιώδης έννοια για τον άνθρωπο. Για την οριοθέτηση μεταξύ της στεριάς και των υδάτων αρμόδιες είναι οι τοπικές αρχές που έχουν θεσπίσει τους σχετικούς κανονισμούς. Για παράδειγμα, τα θαλάσσια σύνορα συμφωνήθηκαν στα πλαίσια πολιτικής οριοθέτησης. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία από φυσικούς φραγμούς που καθιστούν την εν λόγω διάκριση ξεκάθαρη. Οι γεωμορφές στερεών βράχων ξεχωρίζονται με μεγαλύτερη ακρίβεια από ότι οι ελώδεις ή βαλτώδεις τοποθεσίες, εφόσον τα σημεία στα οποία η στεριά τελειώνει και αρχίζει το νερό δεν είναι ευδιάκριτα ή σταθερά. Η οριοθέτηση επηρεάζεται από φυσικά φαινόμενα όπως οι παλίρροιες και από τις καιρικές συνθήκες.
