Doopkapellen werden gebouwd in het oude Rome, waar ze dienden als baden in openbare baden en thermen, maar in de derde eeuw na Christus werd de term door christelijke gemeenschappen overgenomen om te verwijzen naar plaatsen waar mensen werden gedoopt. De bouw van de doopkapel in Pisa begon in het begin van de twaalfde eeuw en werd pas in de tweede helft van de zestiende eeuw voltooid. Daarom is de hoofdstructuur romaans, maar de versiering draagt de kenmerken van de gotische stijl. De gevel en de interieurornamenten waren gemaakt van wit marmer, waardoor het geheel licht lijkt, alsof het van kant is geweven. De doopkapel van Sint-Jan is het grootste gebouw van dit type in Italië. De omtrek is 107 meter en binnenin zijn er verschillende lettertypen van verschillende groottes.
