De knie of articulus genus is een gewricht in de vorm van een scharnierverbinding (articulus bicondylaris) in het menselijk been, dat het scheenbeen (tibia) verbindt met het dijbeen (femur, het bot van het bovenbeen). Deze verbinding wordt aan de voorkant beschermd door de knieschijf (patella). Het kniegewricht bestaat dus uit het femur, de tibia en de patella. Het is het grootste en meest complexe gewricht van het menselijk lichaam.
Vanuit dit gewricht wordt het been gestrekt (extensie) door aanspanning van de bovenbeenspieren, de vierhoofdige dijbeenspier ofwel musculus quadriceps femoris, en gebogen (flexie) door aanspanning van de spieren aan de achterzijde van het bovenbeen, de tweekoppige dijbeenspier, musculus biceps femoris (femur, Latijn = dijbeen) In het populaire taalgebruik heet deze spier de hamstrings,
Tevens wordt vaak met de knie het gebied van het been bedoeld dat deze verbinding insluit en steunt, dus ook het omliggend weefsel. De bewegingen van de knie verlopen soepel door middel van kraakbeen. Het dunne elastische weefsel, kraakbeen, beschermt het bot en zorgt dat de gewrichtsvlakken gemakkelijk over elkaar kunnen glijden. Men kan twee soorten gewrichtskraakbeen onderscheiden in de knie, namelijk fibreus kraakbeen (meniscus) en hyalien kraakbeen.
De voor-achterwaartse stabiliteit in het kniegewricht wordt vooral bereikt door kruislingse banden (de kruisbanden/ligamenta cruciformia) die boven- en onderbeen verbinden. De zijwaartse stabiliteit wordt gewaarborgd door de ligamenta collateralia. Een soepel scharnieren van het bovenbeen ten opzichte van het onderbeen wordt bereikt doordat de knie omvat is in een kapsel en door de aanwezigheid van kraakbeenschijven tussen de scharnierende botdelen (de menisci). Stabiliteit (passief) wordt bereikt door de kniebanden en kruisbanden en (actief) door de bovenbeenspieren.
Het kraakbeen slijt met de jaren, maar ook door belasting. Kraakbeen heeft vermogen zichzelf te herstellen, maar dit kost tijd omdat er in dit weefsel geen bloedvaten aanwezig zijn die voor de stofwisseling zorgen. Een groot deel van het herstelweefsel zal uit fibreus kraakbeen ontstaan. Het chondrine in fibreus (vezelig) kraakbeen is doortrokken met dicht opeengepakte collageenvezels. Dit maakt het trekvast en drukbestendig en geeft een soepele botverbinding.
Bij gewervelde dieren wordt met de knie een analoge verbinding of deel van het been bedoeld.
