Een riparische zone is een strook met een breedte van één tot enkele tientallen meters tussen land en een waterloop. Dergelijke zones langs rivier- en beekoevers worden gekenmerkt door vochtminnende bomen, struiken en lage gewassen. Deze vegetatiestroken zijn van belang in ecologisch opzicht bij het onderhoud en de vormgeving van de omgeving. Ze spelen een rol bij bodembehoud, tegengaan van erosie en het scheppen van biodiversiteit. Ze hebben invloed op de fauna zowel op het land als in het water dat erlangs stroomt.
Ook beïnvloeden ze op natuurlijke wijze de plaatselijke waterhuishuiding. In sommige gebieden gebruikt men de begrippen riparische bufferzone of - strook als aanduiding. Het woord "riparisch" komt van het Latijnse ripa dat rivieroever betekent.
