Zebra kwagga - puzzle online

Puzzle online Zebra kwagga

Zebra kwagga

Zebra kwagga, dawniej także: kwagga (Equus quagga quagga) – wymarły podgatunek zebry stepowej, żyjący w Afryce Południowej do XIX wieku. Przez długi czas uznawano ją za osobny gatunek, dopiero badania genetyczne wykazały, że stanowi najdalej wysunięty na południe podgatunek zebry stepowej. Szczególnie blisko spokrewniona była z zebrą damarską (Equus quagga burchellii). Jej nazwa pochodzi od wydawanego odgłosu, zapisywanego po angielsku jako kwa-ha-ha.

Kwagga mierzyła do 257 cm długości i 135 cm wysokości w kłębie. Od innych zebr odróżniała się ograniczeniem wzoru brązowych i białych pasów głównie do przedniej części ciała. Tylna była brązowa, niepokryta pasami, bardziej przypominająca końską. Rozmieszczenie pasów w znacznym stopniu różniło poszczególne osobniki. Mało wiadomo o zachowaniu zebry kwaggi. Zwierzęta te mogły gromadzić się w stada liczące od 30 do 50 sztuk. Kwaggi określano jako dzikie i żywiołowe, jednak bardziej uległe od zebr damarskich. Niegdyś ich wielkie liczby zamieszkiwały Karru w Prowincji Przylądkowej oraz południową część Oranii w dzisiejszej RPA.

Po rozpoczęciu się osadnictwa holenderskiego w dzisiejszej Południowej Afryce zebra kwagga stała się obiektem polowań na dużą skalę, gdyż konkurowała o pożywienie z trzodą gospodarską. Dodatkowo, z jej skóry wykonywano powszechnie worki do przechowywania pszenicy. Nielicze osobniki trafiły do ogrodów zoologicznych w Europie, jednak programy rozrodcze nie przyniosły sukcesów. Ostatnia dzika populacja żyła w Wolnym Państwie Oranii. Na wolności zebra kwagga wyginęła w 1878. Ostatni osobnik żyjący w niewoli padł w Amsterdamie 12 sierpnia 1883. Tylko jeden osobnik został sfotografowany za życia. Do dziś zachowały się 23 skóry. W 1984 zebra kwagga została pierwszym wymarłym zwierzęciem, którego DNA poddano analizie. Quagga Project stara się odtworzyć fenotyp wzoru owłosienia i związanych cech poprzez dobór hodowlany zebry damarskiej.