Een bos is een begroeiing (aanplant of vegetatie/formatie) met bomen in een dominante boomlaag, of meerdere boomlagen.
Afhankelijk van de overheersende groeivormen en afmetingen van de plantengroei zijn wel vegetatielagen te onderscheiden: de moslaag, kruidlaag, struiklaag en de altijd aanwezige boomlaag (of boomlagen). Niet alle lagen zijn altijd aanwezig in de begroeiing, of even sterk aanwezig. Er kan daarbij een ondergroei zijn van mossen, kruiden en/of struiken, en de bodem kan rijk zijn aan schimmels. Ook kunnen de stammen, takken en bladeren als substraat dienen voor epifytische planten, korstmossen en andere schimmels.
Er bestaan vele definities van wat een bos is, omdat er in de wereld vele bostypen bestaan, en omdat de mens uitdrukking wil geven aan tal van verschillende gebruiksmogelijkheden van het bos. Elementen uit de definities zijn abundantie, boomhoogte, minimumoppervlak (bijv. 0,5 ha) en de bedekking van de lucht door de boomkruinen (in verschillende definities uiteenlopend van minimaal 10% tot minimaal 60%).In de natuurlijke Europese bossen kwamen oorspronkelijk grote grazers zoals wisent, oeros, tarpan, edelhert en eland voor, die terreinen open hielden, totdat er struwelen met stekelige of doornige struiken als meidoorn, sleedoorn, rozen en braam opkwamen. Dieren als gaaien of eekhoorns zorgen voor verspreiding van zaden en vruchten (zoals eikels) door aan de randen van bossen deze als wintervoer te verstoppen. De achtergebleven vruchten en zaden konden kiemen en het begin vormen van nieuw bomen.
Modern bosbeheer betekent vaak de omvorming van productiebos tot meer natuurlijk (niet gestoord of weinig door de mens beïnvloed) gemengd bos met inheemse loofbomen.
