Een driehoek is een meetkundige figuur die bestaat uit drie punten die niet op een rechte lijn liggen, en de lijnstukken die die punten met elkaar verbinden. De lijnstukken heten de zijden van de driehoek; de punten zijn de hoekpunten van de driehoek. De driehoek met de hoekpunten
A
{\displaystyle A}
,
B
{\displaystyle B}
en
C
{\displaystyle C}
wordt genoteerd als
△
A
B
C
{\displaystyle \triangle ABC}
. Meestal worden voor een willekeurige driehoek de hoekpunten zo gekozen als in de figuur: links het hoekpunt
A
{\displaystyle A}
, rechts
B
{\displaystyle B}
en in de top
C
{\displaystyle C}
. De grootte van de hoeken van de driehoek wordt meestal overeenkomstig de hoekpunten aangeduid met
α
{\displaystyle \alpha }
,
β
{\displaystyle \beta }
en
γ
{\displaystyle \gamma }
, en de zijden van de driehoek met de letters
a
{\displaystyle a}
,
b
{\displaystyle b}
en
c
{\displaystyle c}
, zodat
a
{\displaystyle a}
de tegenover
A
{\displaystyle A}
liggende zijde is,
b
{\displaystyle b}
tegenover
B
{\displaystyle B}
ligt en
c
{\displaystyle c}
tegenover
C
{\displaystyle C}
.
Een driehoek is een 2-simplex.
Driehoeken liggen aan de basis van de driehoeksmeting, die in de geodesie algemeen wordt gebruikt.
