Een tiara (van het Perzische تاره tara, overgenomen in het Latijn als 'tiara') is een soort kroon. Zowel hoge cilindervormige kronen als lagere, ronde hoofdsieraden worden tiara genoemd.
De oorsprong van de hoge tiara ligt in Mesopotamië waar hoge, cilindervormige kronen in gebruik waren. Via de Grieken werd deze vorm van tiara in Europa geïntroduceerd. Een van de bekendste tiara’s is de hoge, wit geëmailleerde drie-kroon die gebruikt werd bij pauskroningen.
In moderne tijden is de meest voorkomende tiara een (half-)rond hoofdsieraad voor vrouwen, meestal gemaakt van goud of platina, en versierd met edelstenen. In de negentiende eeuw ontwikkelde deze tiara zich in de westerse wereld tot een statussymbool van vrouwen uit de hoge kringen. Na de Tweede Wereldoorlog raakte het dragen van tiara's steeds meer in onbruik.
