De wegverharding of het wegdek is de wijze waarop een weg is verhard. Sommige wegen worden sinds de Romeinse tijd voorzien van een wegverharding. Wegverharding dient om de weg goed begaanbaar te houden, met name voor voertuigen: in het natte seizoen kunnen onverharde wegen onbegaanbaar worden. Voor een goede draagkracht wordt, zo nodig voorafgegaan door grondverbetering, vaak een draagkrachtige funderingslaag op de aardebaan aangebracht.
Een typische opbouw van een weg is dan, van beneden naar boven:
aardebaan
zandlaag (zand en menggranulaat) (bijvoorbeeld 500 mm dik)
puinfundering (bijvoorbeeld 200 mm dik)
asfaltverharding (bijvoorbeeld 100 mm dik)
