Η πίτσα (ιταλικά: pizza) είναι πιάτο ιταλικής προέλευσης, το οποίο αποτελείται από μια συνήθως στρογγυλή, επίπεδη βάση ζύμης με βάση το σιτάρι με προζύμι, με τομάτες, τυρί και συχνά διάφορα άλλα υλικά (όπως διάφορα είδη λουκάνικου, γαύρο, μανιτάρια, κρεμμύδια, ελιές, λαχανικά, κρέας, ζαμπόν, κ.ά.), η οποία στη συνέχεια ψήνεται σε υψηλή θερμοκρασία, παραδοσιακά σε ξυλόφουρνο.
Στην Ιταλία, η πίτσα που σερβίρεται σε ένα εστιατόριο παρουσιάζεται χωρίς να έχει κοπεί σε φέτες και τρώγεται με τη χρήση μαχαιριού και πιρουνιού. Σε πιο χαλαρά περιβάλλοντα, ωστόσο, κόβεται σε φέτες για να τρώγεται κρατώντας το κομμάτι στο χέρι.
Ο όρος pizza καταγράφηκε για πρώτη φορά τον 10ο αιώνα σε ένα λατινικό χειρόγραφο από τη νότια ιταλική πόλη Γκαέτα στο Λάτιο, στα σύνορα με την Καμπανία. Η σύγχρονη πίτσα εφευρέθηκε στη Νάπολη και το πιάτο και οι παραλλαγές του έγιναν από τότε δημοφιλείς σε πολλές χώρες. Έχει γίνει ένα από τα πιο δημοφιλή τρόφιμα στον κόσμο και ένα κοινό είδος φαστ φουντ στην Ευρώπη, στη Βόρεια Αμερική και στην Αυστραλία. Διατίθεται σε πιτσαρίες, εστιατόρια που προσφέρουν μεσογειακή κουζίνα, μέσω παράδοσης πίτσας και ως φαγητό του δρόμου. Διάφορες εταιρείες τροφίμων πωλούν έτοιμες πίτσες, οι οποίες μπορεί να είναι κατεψυγμένες, για να ξαναζεσταθούν σε φούρνο.
Το 2017, η παγκόσμια αγορά πίτσας ήταν 128 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ.Ο «Σύλλογος Αληθινής Ναπολιτάνικης Πίτσας» (Associazione Verace Pizza Napoletana) είναι μη κερδοσκοπική οργάνωση που ιδρύθηκε το 1984 με έδρα τη Νάπολη και στοχεύει στην προώθηση της παραδοσιακής ναπολιτάνικης πίτσας. Το 2009, κατόπιν αιτήματος της Ιταλίας, η ναπολιτάνικη πίτσα καταχωρήθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν και το 2017 η τέχνη της παρασκευής της συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.Ο Ραφαέλε Εσπόζιτο θεωρείται συχνά ο πατέρας της σύγχρονης πίτσας.
